Metoda NDT-Bobath

Metoda NDT-Bobath została stworzona w latach 40 XX wieku prze Bertę i Karla Bobath.

Jest to metoda neurofizjologiczna, nieinwazyjna. Stosuje się ją z powodzeniem u wcześniaków, niemowląt i dzieci starszych. Podstawowym założeniem tej terapii jest przygotowanie pacjenta do możliwie samodzielnego funkcjonowania.

Główne zasady metody Bobathów opierają na normalizacji nieprawidłowego napięcia posturalnego: obniżeniu napięcia zbyt wysokiego (hipertonia), podnoszeniu zbyt niskiego (atetoza, ataksje). Poprzez punkty kluczowe na ciele dziecka ( głowę, obręcz barkową, obręcz biodrową) terapeuta hamuje patologiczne odruchy i toruje odruchy prawidłowe.

Terapeuta poprzez umiejętne kierowanie ruchami swoich rąk zapewnia im właściwy kierunek, ułatwia stabilizację kończyn w podporach i zachowanie osiągniętych pozycji. W ten sposób nie dopuszcza się do wyzwalania niepożądanych, patologicznie przetrwałych odruchów, a zapewnia torowanie pożądanych, fizjologicznych. Po wielokrotnym powtórzeniu utrwalają się one na zasadzie torowania odruchów i nawyków zbliżonych do normalnych ruchów oraz utrwala się, zbliżone do normalnego, napięcie mięśniowe

28.01.2009 19:16:06